บท 226

แปลวรรณกรรมจีน

เมื่อได้ยินคำพูดของจ้าวซานจิน ทุกคนต่างตะลึงงัน

ท่ามกลางความตกตะลึง หลิวชุนฮวาหน้าเหวอไปหมด ส่วนหลิวจื่อเฟิงมีสีหน้าไม่ยอมรับ นางไม่ยอมพูด แล้วทำไมต้องซ้อมฉันด้วย?

ส่วนหม่าเต๋อเปี้ยวกลับตรงกันข้าม เขายิ้มกว้างพูดว่า "คุณลุง ท่านรอดูให้ดีเถอะ เรื่องเหยียบคนแบบนี้ ผมถนัดชิบหาย..." ...