บท 363

"คุณอู๋ พ่อค้ายา มาจากพม่า..." ขณะเดินลงบันได เจ้าซานจิ่นพึมพำประโยคเหล่านี้ซ้ำไปซ้ำมา ในขณะที่ภาพของใครบางคนที่คุ้นเคยผุดขึ้นในความคิด

หลิวอิ่งอิ่งสังเกตเห็นความผิดปกติของเจ้าซานจิ่น จึงจ้องเขาด้วยสายตาดุๆ แล้วถามเสียงกระเง้ากระงอด "เธอพึมพำอะไรของเธอน่ะ? ลับๆ ล่อๆ คุณอู๋คนนั้นมีปัญหาอะไรหรือ?"

"...