บท 459

"ป้าหลิว อย่าตกใจครับ เป็นผมเอง จ้าวซานจิน" จ้าวซานจินเหงื่อแตกพลั่ก เขาร้อนใจจนแค่อยากจะห้ามไม่ให้ป้าหลิวโทรแจ้งตำรวจ แต่ไม่คิดว่าการโผล่ออกมาอย่างกะทันหันจะทำให้ป้าหลิวตกใจจนแทบสิ้นสติ

"คุณ...คุณจ้าว?" ท่ามกลางความตระหนกตกใจ ป้าหลิวเงยหน้ามองจ้าวซานจินแวบหนึ่ง เมื่อเห็นว่าเขายืนอยู่ที่ประตูห้อง...