บท 105

"ฟีฟี เธอจะไม่เป็นอะไร วางใจเถอะ ฉันต้องช่วยเธอให้ได้"

เฒ่าหลี่พูดกับเธอด้วยร่างที่สั่นระริก

"อย่าร้องไห้สิ โตเป็นผู้เป็นคนแล้ว... ทำไมยัง... ร้องไห้อีก... นาย... เป็นผู้ชายแก่แล้วนะ..."

เสียงของซูฟีฟีอ่อนแรงลงทุกที

"ใช่! ฉันเป็นผู้ชายแก่ ฉันจะไม่ร้องไห้แล้ว ฟีฟี เธอต้องอดทนนะ หมอกำลังจะมาแล้ว"

เฒ...