บท 164

:

ลี่หย่งซานเริ่มตัวสั่นงันงก รีบลุกขึ้นทันที พอถอดกุญแจมือออกแล้วก็รีบออกจากสถานีตำรวจถนนเจี้ยนเส้อไปอย่างรวดเร็ว

ทางด้านนี้ เยว่ต้าจวินนั่งนิ่งราวกับนั่งตกปลาอย่างใจเย็น ใบหน้าปรากฏรอยยิ้ม เขามองนาฬิกาข้อมือ

"พวกเราสามคน มาทายกันดีไหมว่าอีกนานแค่ไหนลี่หย่งซานจะหาคนโทรหาผม หรือเขาจะโทรมาหาผมเอง?...