บท 242

"ไม่ได้! ไม่ได้เด็ดขาด!" ซูเฟยเฟยวิ่งเข้าไปกอดอาจารย์หลี่ มือทั้งสองรัดเอวเขาแน่น

"อาจารย์หลี่คะ หนูไม่อยากให้อาจารย์เป็นอะไรไป ไม่ได้เด็ดขาด"

"เด็กโง่ ครูไม่เป็นอะไรหรอก ที่ผ่านมาเจอเรื่องวุ่นวายมาตั้งเยอะ ครูก็ยังยืนอยู่ตรงหน้าเธอดีๆ นี่ไง" อาจารย์หลี่ตบไหล่ซูเฟยเฟยพลางปลอบใจเธอสุดความสามารถ

...