บท 307

บิ่นจ้ายขยิบตาให้เล่าลี่ เพื่อให้เขากระปรี้กระเปร่าขึ้น แล้วเดินออกไป

ในห้องทำงาน เฮ้ยหลงนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ผู้บริหาร

"เจอเจ้านายแล้วไม่ทักสักคำเหรอ? มีไอ้แก่เซอะเซ่อคอยเป็นที่พึ่งให้แล้วก็เลยไม่เห็นกูอยู่ในสายตาแล้วสินะ?" เฮ้ยหลงตะโกนใส่เล่าลี่อย่างคลุ้มคลั่ง สายตาเลื่อนลอย กวาดไปมาไม่หยุด

...