บท 120

จนกระทั่งหลี่เอ้อร์หูทำเรื่องแบบนั้น ถึงได้เติมเต็มความว่างเปล่าในใจของเธอ

ในใจราวกับมีบางสิ่งอบอุ่นถูกเติมเข้าไป เต็มเปี่ยม อิ่มเอม

และมีความสุขมาก

"จุ้นเหยียน เลิกทำแบบนี้ได้ไหม? ฉันขอร้องนะ!" เหอเหม่ยลี่ถูกน้องชายทำให้หมดทางเลือก เธอได้แต่ยอมประนีประนอม "เอาอย่างนี้ไหม? ห้าหมื่น ฉันให้เธอห้าหมื่น...