บท 161

ลีเออร์หูลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขายื่นมือออกไป

สัมผัส!

ช้าๆ อย่างระมัดระวัง จนได้แตะต้องยอดเขาสูงตระหง่านทั้งสองลูก

ช่างใหญ่จริงๆ

แต่ลีเออร์หูเพียงแค่แตะเบาๆ เหมือนแมลงปอแตะผิวน้ำ เขายังไม่กล้าออกแรงมากนัก หากทำให้พี่เจ้าเจ็บขึ้นมา แล้วเธอยกเลิกสิทธิพิเศษวันนี้ มันคงไม่คุ้มเลย

เขาได้แต่รวบรวมความกล้า แ...