บท 252

เธอรู้สึกอับอายในร่างกายของตัวเอง ที่ไวต่อความรู้สึกราวกับเป็นของเล่น ทนต่อการเย้ายวนไม่ได้เลย แค่เรื่องน้ำนมไหลเรื่องเดียว ก็ทำให้เธอถูกหัวเราะเยาะไปได้ทั้งชีวิต

คิดไปคิดมา น้ำตาของเย่เสี่ยวเหวินก็ไหลออกมาอีกครั้งอย่างห้ามไม่อยู่

"พี่เย่ ทำไมร้องไห้อีกแล้วล่ะครับ?"

หลี่เอ้อร์หูยืนงงไม่รู้จะทำอย...