บท 5

"ตึกตัก ตึกตัก!"

หัวใจของหลี่เอ้อร์หูเต้นเร็วขึ้น เขาทั้งตื่นเต้นทั้งประหม่า คิดว่าตัวเองกำลังจะประสบความสำเร็จ

แต่วินาทีถัดมา เสียงหนึ่งดังเข้าหู—

"คุณผู้หญิงครับ ไวน์แดงที่คุณสั่งไว้"

บัตเลอร์ในชุดสูทเดินเข้ามา เขาถือขวดไวน์แดงมาด้วย

หลี่เอ้อร์หูตกใจรีบชักมือกลับทันที

เจ้าหรูมองเขาอย่างเหยียดๆ แล้วสวมบิกินี่นั่งขึ้นมา

บัตเลอร์รินไวน์ลงในแก้วสองใบแล้วก็จากไป

"ดื่มไหม?"

เจ้าหรูถามพลางยกแก้วขึ้น

หลี่เอ้อร์หูจะกล้าดื่มได้ยังไง?

เขามองฉลากบนขวดไวน์—

โรมาเน่ กงตี

ของชั้นเลิศที่สุดในบรรดาของชั้นเลิศ!

เขารู้จักไวน์ยี่ห้อนี้จากหนังเรื่อง "นางเงือก" ในหนังบอกว่าไวน์โรมาเน่ กงตี ราคาขวดละกว่าล้านหยวน ไวน์แพงขนาดนี้ เขาไม่กล้าดื่มหรอก

เจ้าหรูราวกับมองทะลุความคิดเขา จึงอธิบายว่า "น้องโง่จัง อย่าเชื่อในหนังสิ ไวน์โรมาเน่ กงตี จะแพงขนาดนั้นได้ยังไง?"

"จริงเหรอ?"

หลี่เอ้อร์หูถอนหายใจโล่งอก

ที่แท้เขาก็ถูกหนังหลอกมาตลอด

ไวน์แดงอะไรกัน จะมีราคาพุ่งไปถึงล้านหยวนได้ยังไง?

เมื่อเจ้าหรูบอกว่าไวน์ไม่แพง เขาจึงวางใจลงและยกแก้วขึ้นเบาๆ

ขณะกำลังจะชิม เจ้าหรูก็เสริมว่า "ก็แค่หลักแสนเท่านั้นแหละ"

"คอก คอก คอก..."

หลี่เอ้อร์หูสำลักน้ำลายตัวเอง

มือเขาเริ่มสั่นอีกครั้ง เหมือนเป็นโรคพาร์กินสัน

ไวน์แดงราคาหลักแสน เขาไม่กล้าดื่ม

เจ้าหรูดูเหมือนจะชอบดูท่าทางไร้ค่าของเขา เห็นหลี่เอ้อร์หูวางแก้วลงด้วยมือสั่นเทา เธอก็เลื่อนตัวเข้ามาใกล้

เธอยื่นแก้วที่เพิ่งจิบไปหนึ่งอึกมาที่ริมฝีปากของหลี่เอ้อร์หู

หลี่เอ้อร์หูได้กลิ่นหอมของไวน์ แต่เขายังคงหุบปากแน่น

เห็นแก้วเอียง ไวน์ราคาแพงกำลังจะหกออกมา เขาจึงเผลอเปิดปากด้วยสัญชาตญาณ หวังจะรองรับไวน์

แต่เจ้าหรูไม่ได้ตั้งใจให้เขาได้ดื่ม เธอเบี่ยงแก้วไปเทไวน์ลงบนรอยบุ๋มที่ไหปลาร้าอันเย้ายวนของเธอ

หลี่เอ้อร์หูมองตาค้าง

เคยได้ยินว่าผู้หญิงที่มีรูปร่างดี รอยบุ๋มที่ไหปลาร้าสามารถเลี้ยงปลาได้

แต่นั่นเป็นแค่คำเล่าลือ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นกับตา

"ดื่มไหม?"

เจ้าหรูยิ้มอย่างมีเลศนัย

"ดื่ม ดื่มครับ!"

หลี่เอ้อร์หูพุ่งเข้าไปเหมือนสุนัข

เจ้าหรูหัวเราะจนตัวงอ ไวน์ในรอยบุ๋มไหปลาร้าเลยหกหมด

ไวน์แพงขนาดนี้...

หลังจากเล่นเกมยั่วเย้า ทั้งคู่ก็ดื่มโรมาเน่ กงตี หมดขวด

ร่างกายของเจ้าหรูดูเหมือนจะแพ้แอลกอฮอล์เล็กน้อย หลังดื่มไวน์ ร่างอันอ่อนระทวยของเธอแดงไปทั้งตัว ผิวร้อนผ่าว ดูเมามายอย่างยั่วยวน

เธอมองหลี่เอ้อร์หู พูดเสียงอ่อนหวาน "น้องจ๋า พาพี่กลับห้องนอนหน่อยสิ!"

"ครับ"

หลี่เอ้อร์หูพยักหน้า แล้วยื่นมือไปประคองเจ้าหรู

แต่เจ้าหรูกลับมองเขาอย่างดุๆ "พี่อยากให้อุ้มแบบเจ้าหญิง"

"อุ้มแบบเจ้าหญิง?"

หลี่เอ้อร์หูเริ่มประหม่าอีกครั้ง

ตอนคบกับแฟนเก่า หวังเอี้ยนเคยบอกว่าการอุ้มแบบเจ้าหญิงมันเด็กไป

ไม่คิดว่าเจ้าหรูผู้หญิงที่ดูเป็นผู้ใหญ่ จะขอให้อุ้มแบบเจ้าหญิง

เขาสูดหายใจลึกๆ แล้วโอบอุ้มเจ้าหรูขึ้นมา