บท 69

เจ้าหรูไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจเลยแม้แต่น้อยเมื่อเขาสัมผัสหน้าอกของเธอ กลับมองเขาด้วยสายตายินยอม ราวกับว่าเต็มใจมอบให้เขา

หลี่เอ้อร์หูรู้สึกหวาดหวั่น เขารู้ว่าควรจะหยุด

แต่ร่างกายกลับห้ามไม่ได้ ยังคงประคองแตงโมลูกใหญ่นั้นไว้

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ เจ้าหรูจึงค่อยๆ ผลักมือของหลี่เอ้อร์หูออก แล้วพูด...