บท 225

เฉินเยว่เดินเข้ามาในห้องโถงนานแล้ว เหรินหมิงหมิงเพิ่งกลอกตาแล้วเดินเซไปที่รถ

เธอไม่อยากกลับบ้าน

เธอขับรถไปเรื่อยๆ ไร้จุดหมายบนถนน

คำพูดของเฉินเยว่ที่ด่าว่าเธอทั้งทำตัวเลวแล้วยังตั้งตัวเป็นคนดี เมื่อเธอได้ฟังแล้ว ก็ไม่ได้โกรธ

แน่นอนว่าก็ไม่ได้ดีใจด้วย

รองหัวหน้าเหรินยังไม่ได้ต่ำตมถึงขั้นชอบให้คนด่า...