บท 558

เสินเยว่มาดุจสัมผัสสายลมฤดูใบไม้ผลิ จากไปพร้อมสายลมอ่อนโชยกรรโชกใบหน้า

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีหญิงงามยิ้มหวานคล้องแขนเขาอย่างสนิทสนม เดินเคียงคู่กันไปทุกย่างก้าว ช่างเป็นภาพที่ทำให้พนักงานชายทั้งหลายในบริษัทอิจฉาตาร้อน

ยิ่งเมื่อทั้งคู่เดินมาถึงรถลัมโบร์กินีคันหรูที่สะท้อนแสงจนแทบบาดตา เยี่ยเสี่...