บท 576

แสงแรกยามเช้า

แสงแรกของวันลอดผ่านช่องม่านเข้ามา เฉินหลินที่มีผมยาวปรกใบหน้าครึ่งหนึ่งค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง ก้มมองเซินเยว่ที่ยังคงหลับสนิท

ทุกครั้งที่อยู่กับเขา หากเฉินหลินตื่นอยู่ เธอจะเฝ้ามองใบหน้านั้นเหม่อลอยไปด้วยความหลงใหล

ถ้าเป็นพี่เสี่ยวไป๋ คงจะทำปากเบ้อย่างดูแคลนว่า "หน้าเหม็นแบบนี้มีอะไรให้...