บท 69

ในความฝัน

ในความฝัน เสี่ยวไป๋กลับไปสู่วัยเด็ก อยู่ในอ้อมกอดของแม่ เดินเล่นบนสนามหญ้าฝั่งตรงข้ามหน้าบ้าน

ท้องฟ้าสีครามสดใส อากาศแสนบริสุทธิ์ นกร้องเพลงไพเราะ เมื่อสายลมพัดเส้นผมงามของแม่ปลิว เสี่ยวไป๋หัวเราะคิกคัก ยื่นมือน้อยๆ ออกไปคว้า... แล้วแม่ก็หายไปอย่างกะทันหัน เหลือเพียงเธอที่นอนอยู่บนสนาม...