บท 791

ท้องฟ้ายามค่ำคืนฤดูหนาวที่ฮอกไกโด ช่างเป็นสีน้ำเงินเข้ม

การสนทนาทางโทรศัพท์กับเสี่ยวไป๋จบลงนานแล้ว แต่เสิ่นเยว่ที่พิงเสาไฟอยู่ยังคงท่าทางเหมือนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่

ตรงหน้าเขา เหมือนมีเสียงเบรกรถดังขึ้น

และเหมือนมีคนค่อยๆ รวมตัวกันมุงดู พร้อมชี้มือไปทางนั้น

เสิ่นเยว่ไม่สนใจ ไม่แม้แต่จะมองไปทางน...