บท 795

เมื่อใจหม่นหมอง นั่งริมหาดมองทะเลเหม่อลอย คงเป็นปรากฏการณ์ที่พบเห็นได้ทั่วไปที่สุด

เซินเยว่ก็เช่นกัน

พระจันทร์ลอยเด่นกลางฟ้า

อุณหภูมิค่อยๆ ลดต่ำลง ลมทะเลพัดแรงขึ้น ปะทะใบหน้าราวกับมีดเล็กๆ กรีดผิว ทั้งเจ็บทั้งแสบ

แต่เซินเยว่กลับไม่รู้สึกอะไร ราวกับเป็นรูปปั้นไร้วิญญาณ

จ้องมองพระจันทร์นานเข้า ...