เวลาเหมือนหยุดนิ่ง

ทว่าลมยังคงพัดไม่หยุด

สายลมเย็นพัดผ่านหน้าต่างเข้ามา กระทบผิวขาวดุจหิมะอย่างรุนแรง ทำให้ฉินหนิงซินสะดุ้งเบาๆ ดวงตาที่เหม่อลอยกลับมีประกายวาววับขึ้นอีกครั้ง

เธอได้สติกลับคืนมาในที่สุด "ปล่อยฉันนะ"

เสิ่นเยว่ปล่อยมือเธออย่างเงียบๆ เขากำลังจะลุกขึ้น แต่เธอพูดอีกว่า "ช่วยดึงกระโปร...