บท 1656

แสงดาบเปรียบดั่งน้ำ แต่คมกริบยิ่งกว่าน้ำเสียอีก

เสิ่นอี๋มั่นใจในฝีมือตัวเอง และสมควรจะมั่นใจด้วย เมื่อแทงดาบออกไป ก็เตรียมรอให้เลือดสดๆ พุ่งกระเซ็น

แต่ทว่า หยางตง้ไม่ใช่คนที่จะยอมให้ถูกแทงง่ายๆ

เสิ่นอี๋รู้สึกว่าดาบยังไม่ทันจะฟันลงไป เสียงลมคมกริบก็ดังมาจากทางซ้าย ตามด้วยการถีบของหยางตง้ที่พุ่งเ...