บท 1682

รวนเชาเกอ ในสายตาของตระกูลเย่ คือคนตัวเล็กๆ ที่ใครๆ ก็เหยียบย่ำได้

เขาจะไปไหนก็ไป รีบไสหัวออกไปเลย ไม่มีใครห้าม

แต่ถ้าหากหยางตงจะไปด้วยล่ะ?

สีหน้าของหลี่ฉางเฉิงเปลี่ยนไปทันที เมื่อได้ยินคำเยาะเย้ยของหยางตง เขาพูดอะไรไม่ออกแม้แต่ครึ่งคำ

หยางตงกับรวนเชาเกอหันหลังเดินจากไป สหายรวนยังรู้สึกซาบซึ้งมากถ...