บท 1797

ฤดูหนาวในเมืองเยียนจิง...หนาวเหลือเกิน

เมื่อเสวี่ยลี่เก็บไฟแช็คกลับมา ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกสับสนขณะเดินกลับมายังห้องโถง หยางตงก็เดินออกมาพอดี

เสวี่ยลี่รีบเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปกติ ยิ้มมองไปที่หยางตง "คุณเจ้านาย ทานอิ่มแล้วเหรอคะ?"

"อิ่มแล้ว ไปกันเถอะ"

หยางตงไม่ได้สังเกตความผิดปกติใดๆ ขอ...