บท 374

หลังจากที่หลิน อิ่งปิง ออกจากห้องพักคนไข้ไปแล้ว เหลาหรั่วที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่างชั้นบนจึงเดินเข้ามาในห้องของโจว อี้อัน

เหลาหรั่วมองอาหารกลางวันที่ยังกินไม่หมดบนตู้ ดวงตาฉายแววเยาะหยัน ถามเสียงเรียบ "เป็นไงบ้าง อิฐก้อนนั้นที่จ้างคนมาฟาดเข้าหัวนาย ทั้งแรงทั้งมุมดูเป็นมืออาชีพดีนะ"

โจว อี้อันขมวดคิ้ว พ...