บท 790

เสียงที่ดังขึ้นอย่างฉับพลันทำให้ประสาททั้งหมดในร่างของว่านว่านตึงเครียดจนเกือบขาด

ขณะที่กำลังจะหันไปมอง เธอกลับสูดลมหายใจลึกๆ อย่างฝืนๆ เพื่อให้สีหน้ากลับมาเป็นปกติก่อนที่จะค่อยๆ หันไป

นางกำนัลคนหนึ่งกำลังมองเธอด้วยสีหน้าสงสัยจากระยะไม่ไกลนัก และถามซ้ำว่า "เจ้าเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่"

ปฏิกิริยาแรก...