บท 103

เสี่ยวอวี่จอดรถอย่างคล่องแคล่วใต้ตึกของเย่เสวี่ยหลิง เขาหยิบช่อดอกลิลลี่ที่ซื้อมาระหว่างทางขึ้นมาสูดดมลึกๆ ในความหอมละมุนที่แทรกซึมเข้าสู่จิตใจนั้น เสี่ยวอวี่หรี่ตาด้วยความพึงพอใจ

การไปเยี่ยมครั้งแรก จะมาตัวเปล่าไม่ได้เด็ดขาด

แม้ว่าเสี่ยวอวี่จะมีนิสัยเจ้าสำราญไม่เกรงใจใคร แต่เขาก็เข้าใจมารยาทสังคม...