บท 113

"ตายใต้ดอกโบตั๋น แม้เป็นผีก็ยังเจ้าชู้ วันนี้จงสละชีวิตอันต่ำต้อยของเจ้าเพื่อความรักซะ"

เสียงหัวเราะอันชั่วร้ายดังแผ่วจากร่างที่เคลื่อนไหวดั่งเงาในความมืด

ทันทีที่มันพุ่งออกมาจากเงามืด แสงวาบของคมมีดก็พุ่งตรงมาพร้อมเสียงลมกรีดอากาศ!

ปลายแหลมเล็งตรงจุดตายที่แผ่นหลังของเย่เสวี่ยเหลิง ทั้งแม่นยำแล...