บท 130

เสี่ยวหยู่อุ้มชินเสี่ยวเสี่ยวเดินตรงออกจากงานเลี้ยงท่ามกลางสายตาหลากหลาย ทั้งล้อเลียน ทั้งอิจฉา ทั้งชื่นชม

ในสวนเงียบสงบที่ไร้ผู้คน น้ำพุขนาดเล็กสวยงามยังคงพ่นละอองน้ำเจ็ดสีพุ่งกระจาย

เมื่อมาถึงชิงช้าที่ประดับด้วยดอกไม้สดสวย เสี่ยวหยู่จึงค่อยๆ วางชินเสี่ยวเสี่ยวที่อยู่ในอ้อมแขนลง

"ฉันคิดว่าเธอต้อ...