บท 153

เสียงคำรามยังไม่ทันจบ ประตูห้องตรงหน้าเสี่ยวอวี่ก็เปิดออกเบาๆ

สิ่งที่ปรากฏต่อสายตาคือใบหน้าที่มีรอยยิ้มจางๆ ของเหอ หยุนโจว: "คุณชายอวี่ หวังว่าคงสบายดีนะครับ คืนที่ผ่านมาสนุกดีไหมครับ?"

ภาพตรงหน้าแตกต่างจากที่เสี่ยวอวี่จินตนาการไว้ เหอ หยุนโจวไม่ได้อยู่ในสภาพเสื้อผ้ายับยู่ยี่ แต่กลับสวมชุดสูทเนี้ยบ...