บท 163

เสี่ยวหยู่กับความทรงจำและการเผชิญหน้า

เสี่ยวหยู่ฝืนทนแรงลมบนดาดฟ้าตึกสูง ค่อยๆ เก็บเศษผักดองและหมั่นโถวที่ตกกระจายอยู่บนพื้น แล้วใส่กลับลงในกล่องข้าวอย่างระมัดระวัง

กลิ่นคุ้นเคยนั้นดึงความทรงจำของเขากลับไปยังช่วงเวลาหนึ่งในอดีต

"เด็กโง่ ฉันไม่ใช่เศรษฐีหนุ่มอะไรหรอกนะ ไม่นานมานี้ ฉันยังต้องส่งสา...