บท 197

วรรณกรรมจีนเป็นภาษาไทย

ริมฝีปากแดงของอิ่นซวงนุ่มนวล กลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยมา จูบที่ทั้งรุนแรงและเก้อเขินในคราวเดียวกัน

เสี่ยวหยู่เหม่อลอยไปชั่วครู่ ก่อนที่แววตาจะกลับมาชัดเจนอีกครั้ง

เขาผลักอิ่นซวงออกจากอ้อมอก "เธอทำอะไรของเธอน่ะ ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย"

มองสายตาซับซ้อนของเสี่ยวหยู่ อิ่นซวงยิ้มอย่าง...