บท 201

สีหน้าของกั๋วอ้วนช่างน่าทึ่ง ดวงตาเล็กๆ เบิกกว้างจนกลมโต เนื้อหนังบนแก้มกระตุกไม่หยุด

เขานิ่งงันอยู่นาน ก่อนจะทอดสายตาเห็นอกเห็นใจไปทางอิ๋นซวง

แววตาของแม่หลินที่เปล่งประกายจนแทบจะส่องแสงได้ มองจากระยะไกลก็ยังน่ากลัว แล้วจะเป็นอย่างไรหากถูกนางจ้องมองในระยะประชิด...

คิดถึงตรงนี้ ร่างอ้วนขอ...