บท 204

เสียงของโจรที่พลันตื่นเต้นขึ้นมาทำให้ดวงตาของเสี่ยวหยูเป็นประกาย

เขาคำรามเสียงต่ำ "งั้นต้องขอโทษด้วยล่ะ!"

ยังไม่ทันขาดคำ เสี่ยวหยูก็บิดแขนของอีกฝ่าย กดมันแน่นลงบนหลัง

"เหี้ย! เจ็บชิบหาย!"

ได้ยินเสียงร้องโหยหวนของโจร เสี่ยวหยูยกมุมปากขึ้น "ไม่เลวนี่ไอ้หนุ่ม เรียนรู้ได้เองเลย แสดงได้เยี่ยม"

"ค...