บท 214

เสี่ยวอวี่ตะโกนด้วยเสียงแหบแห้งอย่างโกรธเกรี้ยว ทำให้อิ่นซวงสะดุ้งตกใจ ร่างกายพลันเข้าสู่สภาวะพร้อมรบในทันที

มือทั้งสองกำกริชแน่น อิ่นซวงเพิ่งสังเกตเห็นว่าในห้องโถงนอกจากเสี่ยวอวี่แล้ว ก็มีเพียงเด็กหญิงตัวน้อยที่กำลังร้องไห้อย่างน้อยเนื้อต่ำใจ

อิ่นซวงชะงักไปชั่วครู่ สัญชาตญาณการฆ่าอันเยือกเย็นพลัน...