บท 349

"เอ่อ... พี่ชาย..."

ชูซิงเหอปิดบาดแผลที่ไหล่ สูดลมหายใจเฮือกด้วยความเจ็บปวด เสียงแหบพร่า ท่าทีอ่อนลงแล้ว

เห็นเขานั่งอยู่บนพื้นพยายามถอยหลังหนี เสี่ยวหยูก็เหวี่ยงมือตบหน้าเขาฉาดใหญ่

"พูดมากไปแล้ว!"

พูดจบ เสี่ยวหยูก็ยื่นมือคว้าคอเสื้อของอีกฝ่าย

เพียงออกแรงเล็กน้อย ก็ยกร่างของชูซิงเหอขึ้นมาได้

คว...