บท 39

ซ่งชิงจือยืนกอดอกอยู่ในห้องประชุมบนชั้นดาดฟ้าของบริษัทเฉิงเฟิง สายตาทอดมองผ่านกระจกใสออกไปเบื้องล่าง เห็นกระแสรถและผู้คนเคลื่อนไหวช้าๆ ราวกับแมลงตัวน้อยๆ นัยน์ตาของเธอจ้องมองอย่างเหม่อลอย

มือที่กอดอกแน่นขึ้นเล็กน้อย ความกังวลที่เต็มหัวใจกำลังกัดกินความรู้สึกปลอดภัยของซ่งชิงจือทีละน้อย

โดยเฉพาะในยา...