บท 416

"ตะตะตะ!"

เสียงปืนดังสนั่นท่ามกลางเศษผ้าไหมที่ปลิวว่อนไปทั่วฟ้า

ในฉากที่เต็มไปด้วยอันตรายแต่แฝงความโรแมนติกนั้น เสี่ยวหยู่หันมายิ้มอ่อนโยนให้ซ่งชิงจื่อ

"ซ่อนตัวให้ดีนะ พี่ไปแป๊บเดียวก็กลับ"

ซ่งชิงจื่อมองเสี่ยวหยู่อย่างลึกซึ้ง กัดริมฝีปากพลางถอยหลังช้าๆ

"คุณต้องระวังตัวด้วยนะ! อย่าบาดเจ็บอีก......