บท 429

เสี่ยวหยู่คุยกับผู้กำกับอยู่ในห้องประมาณสองชั่วโมง เหยเสวี่ยหลิงที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูรู้สึกราวกับเวลาผ่านไปช้าเหลือเกิน

นางยืนตัวตรงเป๊ะ มือแนบชิดแนวตะเข็บกางเกงแน่น

แม้ท่าทางจะเคร่งครัดเพียงใด ก็ไม่อาจกดทับความกังวลในใจนางได้

"แกร๊ก"

เสียงประตูเปิดแผ่วเบา ดังราวฟ้าผ่าข้างหูนาง เหยเสวี่ยหลิง...