บท 464

คำเสียงเข้มดังขึ้นข้างหูเสี่ยวยู่ ทำให้เขาหยุดฝีเท้าทันที

เขาหันหน้ากลับไปมองเยว่เค่อเอ้อร์ด้วยสีหน้างุนงง

เธอลุกขึ้นจากที่นั่ง ใบหน้าที่เคยเปี่ยมด้วยรอยยิ้มบัดนี้เย็นชาราวถูกน้ำแข็งเกาะ

"เสี่ยวยู่ เจ้าจะเดินจากข้าไปตามหาซ่งชิงจื่อ มันต่างอะไรกับการที่เจ้าเหยียบย่ำเกียรติตระกูลเยว่ของข้าต่อหน้า...