บท 474

เลือดพิฆาตล้มลงกับพื้น เพื่อไม่ให้กระบองเหล็กที่อกจมลึกเข้าไปอีก เขายกสองมือขึ้นค้ำไว้สูงๆ หายใจถี่รัวด้วยความหวาดกลัว แต่เขารออยู่ครู่หนึ่งก็ยังไม่ได้ยินเสียงกระบองเหล็กแหวกอากาศมา เลือดพิฆาตงุนงงหันกลับไปมอง สายตาหวาดหวั่น แต่กลับเห็นเพียงรอยยิ้มเย็นชาของเสี่ยวหยู่ ส่วนกระบองเหล็กนั้น เห็นได้ชัดว่...