บท 582

"โอ๊ย ตายแล้ว..."

เสี่ยวหยู่ร้องเบาๆ พลางลืมตาขึ้น สายตาเขาปะทะเข้ากับใบหน้าของเยว่เค่อเอ้อร์ที่กำลังแดงระเรื่อดุจดอกท้อ

เขารีบปรับสีหน้าบิดเบี้ยวให้เป็นปกติ น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนในทันที

"แม่นางน้อย เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?"

เมื่อเผชิญกับสายตาเป็นประกายราวกับดวงดาวของเสี่ยวหยู่ เธอส่ายหน้าอย่า...