บท 595

เซียวอวี่เพิ่งหันหน้าไปก็ได้ยินประโยคนั้น ทันใดนั้นสายฟ้าก็แล่นผ่านสมองของเขา ในความตกใจและโกรธเกรี้ยว เขาแทบอยากจะฉีกเอี้ยนกุยหงให้เป็นชิ้นๆ

"เอี้ยนกุยหง!"

เขาคำรามด้วยสัญชาตญาณ ความดุดันที่พลุ่งพล่านออกมาอย่างไร้การควบคุมทำให้หานเสี่ยวหูสะดุ้งโหยง ถูกทำให้ตกใจจนเหงื่อเย็นผุดทั่วร่างทั้งๆ ที่ไม่ร...