บท 647

ขณะที่มองเธอพูด ดวงตาเปล่งประกายเจิดจ้า ความรู้สึกประหลาดในใจของเยี่ยนกุยหง ยิ่งเข้มข้นขึ้น

แม้เขาจะกำมือแน่นจนข้อนิ้วลั่น แต่ใบหน้ายังคงฉาบไว้ด้วยรอยยิ้ม

ไม่อาจรู้ได้ว่าเขาต้องผ่านการต่อสู้กับความคิดมากเพียงใด กว่าจะทำให้ตัวเองดูสงบนิ่งได้เช่นนี้

เยี่ยนกุยหงไม่รู้จะตอบสนองอย่างไร ได้แต่อดกลั้นความเ...