บท 72

พวกคนที่ค่อยๆ ล้อมเอาเสี่ยวหยู่ไว้ตรงกลาง มองเห็นรอยยิ้มดุร้ายโหดเหี้ยมบนใบหน้าเขาที่ค่อยๆ แย้มกว้างขึ้น แม้แต่ฟันขาวของเขาก็ดูราวกับสะท้อนแสงเย็นเยียบ ทำให้ทุกคนอดรู้สึกหวั่นใจไม่ได้

แต่น้ำเสียงเย็นชาที่เปล่งออกมาจากปากเสี่ยวหยู่ เต็มไปด้วยความดูแคลนและท้าทาย กระตุ้นประสาทของทุกคนอย่างไร้ยางอาย

"...