บท 795

ชิวอวี่ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาอย่างแรง

แต่ไม่ว่าจะเช็ดอย่างไร น้ำตาเหล่านั้นก็ไม่ยอมหยุดไหล

เขากระชากร่างของซ่งชิงจือขึ้นมากอด ให้ศีรษะของเธอซุกอย่างสบายอยู่บนอกแกร่งของเขา แล้วถอดเสื้อของตัวเองคลุมร่างอรชรที่เปียกโชกของซ่งชิงจือ

"ไปกันเถอะ ซ่งคนสวย ฉันจะพากลับบ้าน ไม่ต้องกลัวนะ ไม่เป็นไรแล้ว กลับบ้า...