บท 87

อิ๋นซวงได้ยินน้ำเสียงของเสี่ยวหยู่แล้วแค่นเสียงเย็นชาอย่างดูแคลน แต่ในใจกลับอดไม่ได้ที่จะครุ่นคิดถึงคำพูดของเขา

อิ๋นซวงที่เติบโตมาท่ามกลางคำชื่นชมและความอิจฉาตั้งแต่เด็กจนโต แต่กลับได้ยินแต่คำเยาะเย้ยและเสียดสีต่อหน้าเสี่ยวหยู่ ความสามารถที่เธอภาคภูมิใจมาตลอด ในสายตาของชายผู้นั้นกลับเป็นเพียงแค่เล่...