บท 96

ยี่เหวินเหลียงผิง: เงาสะท้อนในห้วงความทรงจำ

เย่เสวี่ยหลิง จมดิ่งอยู่ในห้วงความทรงจำ ปล่อยให้ใบหน้าเหล่านั้นที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มน่ารังเกียจลอยวนเวียนอยู่ตรงหน้า ปล่อยให้หัวใจของเธอถูกห่อหุ้มด้วยความมืดมิดชั้นแล้วชั้นเล่า จนค่อยๆ หม่นหมองลงทีละน้อย

เสียงทุ้มนุ่มที่ดังขึ้นอย่างฉับพลันนั้น แว่วเข้าส...