"ฉัน..." เฉิงเฉียงใบหน้าแดงเรื่อ รู้ตัวว่าเธอเข้าใจผิดไปเอง จึงได้แต่แลบลิ้นน้อยๆ อย่างน่ารัก พลางส่ายหน้าพูดว่า "ไม่เป็นไรค่ะ เข้าไปกันเถอะ"

ผมจึงรีบจูงมือเฉิงเฉียงเข้าไปอย่างร้อนรน ส่วนเธอก็ใบหน้าแดงระเรื่อปล่อยให้ผมจับมือไว้โดยไม่มีท่าทีขัดขืนแม้แต่น้อย จนกระทั่งเดินไปถึงที่นั่ง

"โอ๊ย!"

เสีย...