บท 1090

แล้วผมก็กดไกปืนเสียงดังแป๊ก หญิงฆาตกรหลับตาลงด้วยความเจ็บปวด

กระสุนที่ควรจะยิงออกมากลับไม่มี ปืนดันไม่มีลูกกระสุนเสียแล้วในจังหวะนี้ ขณะที่ผมยังตกตะลึง หญิงฆาตกรรีบตั้งสติได้ทันที เข่าของเธอกระแทกเข้าที่ท้องน้อยของผม ก่อนที่เธอจะวิ่งหนีไป

เธอรู้ว่าสู้ผมไม่ได้ และทหารกำลังจะส่งคนมาในอีกไม่ช้า

ส...