บท 1325

พอพูดจบ เสิ่นจวินหลงก็รีบแสดงท่าทีกังวลทันที เขาดึงตัวซูตงไปข้างๆ แล้วกระซิบเสียงเบา "นายมั่นใจแค่ไหนกันแน่? นั่นเป็นดาบที่ฉันต้องอ้อนวอนพ่อตั้งนานกว่าจะหลอมให้นายได้ ถ้าแพ้ก็จะไม่มีเล่มที่สองให้แล้วนะ"

เสียงของเขาไม่ดังนัก แต่ก็ไม่อาจหลุดรอดหูพวกเราที่เป็นยอดฝีมือภายในไปได้ ใจผมพลันรู้สึกหนาวเยือก...