"ไอ้เฒ่าเจ้า อย่ามาข่มเหงคนนักเลย!"

จางคว่าง ฝืนทนลุกขึ้นจากพื้น แล้วปัดเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือด ยืนเผชิญหน้ากับข้าอยู่ห่างๆ

ข้า "อ้อ" ออกมาคำหนึ่ง แล้วพูดว่า "เจ้าคิดว่าข้ากำลังรังแกเจ้าอยู่หรือ? ไม่เคยคิดบ้างหรือว่าตัวเจ้าเองต่างหากที่ทำผิด? ดูศพที่เจ้าแบกสิ ลากไปกับพื้นจนเละหมดแล...